Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Ερως ανίκατε μάχαν – Ερωτα ανίκητε στη μάχη

Έρωτα ανίκητε στη μάχη, εσύ που κυριαρχείς παντού… ή έρως ανίκατε μάχαν, όπως είναι η γνωστή αρχαία φράση που έγραψε χιλιάδες χρόνια πριν ο αρχαίος τραγωδός Σοφοκλής για τον ανίκητο Ερωτα.
Να υπάρχει άραγε έστω κι ένας Έλληνας που να μην έχει έστω μια φορά ακούσει αυτές τις λέξεις;
Να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που είτε ερωτεύτηκαν έστω μια φορά στη ζωή τους, είτε όχι, δεν έχουν ακούσει τους στίχους από την αρχαία τραγωδία Αντιγόνη του Σοφοκλή; Δύσκολο…
Ανίκητος σε κάθε μάχη ο Έρωτας και αυτό είναι αποδεδειγμένο. Και όταν λέμε σε κάθε μάχη, εννοούμε κάθε είδους μάχη: φυλετική, εθνική, θρησκευτική, λαϊκή, ηλικιακή μάχη. Παντού !

Ερως ανίκατε μάχαν και σε κάθε εποχή


·         στην Αρχαία Ελλάδα, όπου πρωτο-ακούστηκε
·         την εποχή της Αναγέννησης, όπως απέδειξαν περίτρανα ο Ερωτόκριτος και η Αρετούσα του Βιτσέντζου Κορνάρου
·         σήμερα αλλά και στο μέλλον…

Μήπως δεν είδαμε τον έρωτα να νικά τις αναστολές σε «παράνομα» ζευγάρια προερχόμενα από διαφορετικές θρησκείες, λαούς με παραδοσιακή έχθρα, ζευγάρια με διαφορά ηλικίας «μη κοινωνικά αποδεκτή», ακόμα-ακόμα παλιότερα και μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών τάξεων;
Ετσι είναι!. Ο έρωτας δεν καταλαβαίνει από τέτοιους φθηνούς διαχωρισμούς και όταν πραγματικά αναπτυχθεί σε αγνή μορφή μεταξύ δύο ανθρώπων, πάντα θα στέφεται νικητής σε κάθε μάχη επιβεβαιώνοντας το κλασσικό «έρως ανίκατε μάχαν».
Αλλωστε, η κοινωνία δεν είναι δημιούργημα ανάγκης, δεν είμαι μία φθηνή σύμβαση απλά και μόνο για να βοηθηθεί η επιβίωση του ατόμου, την κοινωνία την προτάσσει η ίδια η φύση του ανθρώπου, η ανάγκη για συντροφικότητα και συλλογικότητα. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσε το κατ εξοχήν συναίσθημα που τρέφεται από το πάθος για τον απέναντί μας, να μην γίνει εντέλει κοινωνικά αποδεκτό, όποια κι αν είναι κάθε φορά τα εμπόδια που μπορεί να υπάρχουν;
Στην Αντιγόνη ο τραγικός ποιητής επί λέξει γράφει:

Ερως ανίκατε μάχαν, πρωτότυπο κείμενο:


Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις, ός εν μαλακαίς παρειαίς νέάνιδος εννυχεύεις, φοιτάς δ’ υπερπόντιος εν τ’αγρονόμοις αυλαίς, καί σ’ούτ’ αθανάτων φύξιμος ουδείς ούθ’αμερίων σέ γ’ανθρώπων. Ο δ’έχω μέμηνεν.
Μετάφραση
Έρωτα, που δε γονάτισες ποτέ στον πόλεμο,
Έρωτα, που ορμάς και γεμίζεις την πλάση,
που στ’ απαλά τα μάγουλα
της κόρης νυχτερεύεις,
που σεργιανάς τις θάλασσες 785
και των ξωμάχων τα κατώφλια,
κανείς δε σου γλυτώνει
μηδέ θνητός
μηδέ αθάνατος.
φωλιάζεις στο κορμί και το μανίζεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου