Τρίτη 16 Απριλίου 2013

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ- ΘΑ'ΜΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΜΕ ΘΕΣ.


Καλημέρα Τι Κάνεις (Γιάννης Πάριος)----ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΨΟΥΡΗΔΕΣ


ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΨΟΥΡΗΔΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...






ΣΚΕΨΕΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ....









Πίστεψε με,
θέλω να σου γράψω ένα γράμμα ερωτικό. Με το μελάνι να σκιαγραφήσω κάθε λεπτομέρεια των χρωμάτων σου. Μα δεν υπάρχει τέτοια ποσότητα σε κόσμο ανάλογης της ομορφιάς σου. Πίστεψε με...

Πίστεψε με,
να ευθυγραμμίσω τους πλανήτες και να περπατήσουμε μαζί ως τα πέρατα του σύμπαντος. Να φύγουμε από ότι μας κρατάει εδώ κάτω. Πίστεψε με...

Πίστεψε με,
να σε ντύσω με λέξεις να με νιώθεις όταν εγώ θα μένω μακριά από την παρουσία σου. Να νιώθεις την ασφάλεια μου. Πίστεψε με...

Πίστεψε με,
να στέκομαι μπροστά σου και να διαβάζω την κάθε επιθυμία των ματιών σου, κρατώντας το χέρι σου ακόμη και αν δε με κοιτάς. Πίστεψε με...

Χαρτί
λευκό να γίνω. Τις σκέψεις σου επάνω για να γράψεις. Να μη στεναχωρηθείς ποτέ ξανά. Στις λέξεις σου να γυρίζω αργά και να αφομοιώσω κάθε ευαισθησία σου. Να μυρίζω το άρωμα σου και να νιώθω τη καμπύλη του λαιμού σου. 
Χρώμα
να γίνω για να τονίσω την κάθε σου αρετή. Να περάσω κρυφά τις πύλες σου και τις πληγές να κλείσω χωρίς να το ξέρεις εσύ. Να περάσουμε θάλασσες βουνά μαζί. Να πετάξουμε ψηλά...
Σκέψη
να γίνω να με έχεις πάντα στο μυαλό σου, ποτέ μη με αφήσεις. Τόσο αγνή, τόσο μεγάλη. Θα είμαι τόσο ήσυχος και σε μια γωνιά θα στέκω να σε φιλάω. Φυλαχτό σου για πάντα.
Σταματάω
και περιμένω μια ματιά σου. Την ματιά σου. Δε πειράζει που δεν έχεις λόγια πρόχειρα. Κοίταξε με. Ακόμα να με δεις και μαραζώνω...
Μη
φοβάσαι για το τι θα σκεφτώ. Δε με τρομάζει τίποτα. Είμαι τόσο δυνατός στο πλάι σου. Έντονα τα συναισθήματα σου και προσπαθείς να τα δαμάσεις. 
Άφησε τα ελεύθερα. 
Άφησε τα.
Άφησε τα να μας ταξιδέψουν.
Άφησε τα.
Άφησε τα να σε φέρουν σε μένα.
Και αγκάλιασε με...

ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ....








Σαν βουβή ταινία μοιάζει η μεριά σου στο μυαλό μου. Δε σ' ακούω μάτια μου και έχω δοκιμάσει τα πάντα... Ίσως να φταις εσύ... ίσως να φταίω εγώ. Αόρατος τοίχος με μήκος όση η απόσταση μας.
Προσπαθώ να σου μιλήσω...
Προσπαθώ να σε ακούσω...
Προσπαθώ να σε νιώσω...
Ησυχία.
Η απόλυτη ησυχία με ταράζει. Ανέκαθεν η ησυχία με τρόμαζε και τώρα πάλι τα ίδια. Θέλω να σου έρθω... όπως τα διψασμένα πουλιά ταξιδεύουν χιλιόμετρα για αυτό το οποίο τους προστάζει η φύση.
Θέλω να σε δω.
Μια λέξη σου θα είναι προσταγή μου...
Λέξεις λέξεις λέξεις χιλιάδες στον αέρα και όλες όχι δικές σου.
Κρίμα κρίμα κρίμα να μη μου στείλεις ένα σημάδι σου.
Η βροχή μυρίζει το άρωμα σου... εδώ και μέρες αιωρήτε γύρω μου, πάνω μου, μέσα μου και έξω μου.
Να βγω βραχώ και να μου μυρίζεις μια ζωή... Πάμε...

ΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΗ ΖΗΛΙΑ






Μέσα
σε ένα μικρό δωμάτιο φωτισμένο με το ηλεκτρονικό και πολύχρωμο φως από μία τηλεόραση, συντονισμένη σε κάποιο ξεχασμένο κανάλι νιώθω τη ζήλια μου να μεγαλώνει.
Μια
ζήλεια τόσο πρόωρη και τόσο αφύσικα μεγάλη για ένα τόσο μικρό χώρο μοιάζει τρομακτική. Δυσκολεύομαι να πιστεψω ότι δε μπορώ να σε αγγίξω μα μου το δείχνεις με κάθε σου ματιά. Τόσο ψυχρή και τόσο απόμακρη που νιώθω μόνος στην άλλη άκρη του μυαλού σου.
Μου
μιλάς για παλιούς σου έρωτες και μου λες ότι, τότε ένιωθες παθιασμένη...

Άραγε να αναζητήσεις αυτό και να φύγεις;

Μπορώ
να σου δώσω ειλικρίνεια και ασφάλεια πρώτα απ'όλα μα με τίποτα δε μπορώ να γίνω το "κακό" παιδί για να παθιαστείς μαζί μου. Σου θυμώνω λίγο για το ότι θα έπρεπε να χαλαρώσεις μέσα σε αυτή την ασφάλεια μα απεναντίας εσύ αποξενώνεσαι ακόμα περισσότερο. Πίστεψε με...
Δε
θα κοιμηθώ για δεύτερη βραδιά προσπαθώντας να σε φέρω δίπλα μου. Θέλω και πάλι το χέρι σου να το σφίγγω σα με παίρνει ο ύπνος. Να σηκώνομαι το βράδυ να σε φιλάω και ξανά να πέφτω για ύπνο. Έτσι δίχως λόγο. Μόνο και μόνο επειδή το νιώθω...
Θα
δω και πάλι φωτογραφίες μας, για να ξεχαστώ. Είναι δύσκολα όταν είσαι μακριά μου. Σε έχω τόσο ανάγκη εδώ, να ζήσουμε ο ένας την καθημερινότητα του άλλου και μέσα από αυτή να καλπάσουμε με τα άλογα της ευτυχίας και της ηρεμίας.
Έχω
τόσο ανάγκη να μου ξεκλειδώσεις λίγο από τον εαυτό σου και ας είναι και το ελάχιστο για εσένα...

Έχω τόσο ανάγκη από εσένα...
Σκέφτομαι τόσο πολύ εσένα...
Θέλω τόσο πολύ από εσένα...
Μισώ τόσο πολύ την άμυνα που δέχομαι από εσένα... 
Να μη μου λείπεις...
Να μη σου λείπω...

ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ!!!







Είναι
ένα γεμάτο σπίτι και όλα είναι εδώ. Όλα. Ότι θα ήθελε να αποκτήσει ένας κοινότατος άνθρωπος θα το βρει εδώ. Σαν ένα κουκλόσπιτο το οποίο είναι πίσω από ένα τζάμι και κανείς δε μπορεί να δει μέσα του. Είμαι ολότελα εκδιωγμένος κ μόνος κάθομαι στη μεγάλη ξύλινη καρέκλα. Το τζάκι δε σταμάτησε να καίει εδώ και μέρες μιας και ο χειμώνας έχει αρχίζει να δείχνει τα δόντια του κ το κρύο να μπαίνει από κάθε χαραμάδα για να βρει λίγη ζεστασιά κ αυτό.
Όλη
η ζωή μου είναι εδώ. Και όμως για μένα το σπίτι είναι άδειο. Λείπεις εσύ, το χαμόγελο σου, η παρουσία σου, το γέλιο σου και το δάκρυ σου. Νιώθω σα ζωγράφος ο οποίος βλέπει ένα τέλειο τοπίο, αλλά του έχουν πάρει τα πινέλα. Σε μένα δε ξέρω αν τα πήραν ή αν δε διεκδίκησα αρκετά εγώ την κατοχή τους.
Δε
με νοιάζουν τα πλούτη γιατί η καρδιά μου δεν έχει νέα συναισθήματα. Είναι σαν το νερό έξω αυτή τη στιγμή, παγωμένο, και μόνο που το βλέπεις φοβάσαι να το αγγίξεις.
Ζω
με τις δικές σου αναμνήσεις κ το δικό σου άρωμα. Το μαντήλι σου ποτέ δε γύρισες να το πάρεις και να μπορέσω να σου δείξω ότι τίποτα δεν έχω αλλάξει στο σπίτι. Είναι όπως το ήθελες. Άλλαξα αυτό που πάντα παρακαλούσες. Εμένα. Έγινα αυτό που ήθελες και τώρα έχω και εμένα και εσένα μέσα μου. Έχω τα πάντα, τότε, θα μου πεις. μου λείπουνε τα μάτια σου, το γέλιο σου, η σιγουριά σου και η αυτοπεποίθηση που έχεις όταν περπατάς.

Σε κουβαλάω παντού, κάθε στιγμή κάθε λεπτό...
Μονόδρομος
χωρίς επιστροφή η σκέψη σου. Σε περιμένω να έρθεις πίσω. Θα μπορούσα να προξενήσω τα πάντα σε μένα για να σε φέρω εδώ δίπλα μου. Να καθίσεις ξανά στον μεγάλο καφέ δερμάτινο καναπέ και να μου μιλάς με τις ώρες την ώρα που εγώ δε θα μπορώ να πάρω την ματιά μου από πάνω σου. Φοβάμαι πολύ το αύριο γιατί με σένα ένιωθα ότι περπατούσα σε ασφαλή τοπία. Ξέρεις τόσο καλά να βάζεις σε τάξη όλα τα πράματα. Με μένα παιδεύτηκες πολύ και σε κούρασε.
Πλέον
το μόνο που θέλω είναι να γυρίσεις και διαβάσεις τα γράμματα που ποτέ δε σου έστειλα. Είναι γεμάτα έρωτα, πόνο, άγχος, φόβο, λατρεία, εκδίκηση και χιλιάδες γιατί σε κάθε λέξη.
Παίρνω και πάλι μία ανάσα και πέφτω στα νερά μου...
Είναι 
πολύ δύσκολο να παλεύεις με το τέρας των αναμνήσεων μα ελπίζω να τα καταφέρω. Ό,τι και αν συμβεί θα είναι ευπρόσδεκτο γιατί εγώ θα το έχω προκαλέσει και αυτό.
Πάω
να βάλω και πάλι τα φτερά μου. Σε όποια κατάσταση και αν είναι. Θα αφήσω μόνο ένα χαρτάκι έξω από την εξώπορτα. 
Η πόρτα των συναισθημάτων μου είναι ανοικτή

ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΑΓΑΠΗΣ!!!







Πες
κάτι να σ' ακούσω. Να σ' ακούσω ξανά και ξανά. Μέσα από τα λόγια σου τα δάκρυα της καρδιάς σου να νιώθω ότι στεγνώνουν. Μέρα με την μέρα πιο πολλά από τα δάκρυα να βγαίνουν και να ανθίζουν κυκλάμινα. 
Έλα
να νιώσεις και εμένα. Δώσε μου το χέρι σου και ακούμπησε το στη φωνή μου.

Νιώσε την...

Γαλήνια,
σταθερή,χρωματισμένη με τα δικά σου χέρια. Παίζοντας απλά λίγο τα πλήκτρα μου χρωμάτισες ένα φεγγάρι.
Τώρα
σε καλώ αυτό το φεγγάρι να το βλέπουμε μαζί από εδώ και πέρα. Κάθε μέρα κρατώντας το δικό σου χέρι, το δικό μου διψασμένο. Είναι τόσο μεγάλη η λαχτάρα που στο βλέμμα σου σαστίζω.
Μείνε μέχρι να μη κομπιάζω...

Θα
μείνω εδώ πέρα νηστικός, μέχρι να βρω το θάρρος. Αυτό που βρίσκω όταν φεύγεις από δίπλα μου και χάνω στα κοντινά σου βήματα.
Οδήγησε με... 
Λαχτάρισε με... 
Φίλησε με... 

ΛΑΧΤΑΡΩ...''σ'αγαπω!!!''








Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου…
Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου,
Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου,
Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό,
Και να σου δίνω τα ρούχα μου, και να σου λέω πόσο μ’ αρέσουν τα παπούτσια σου,
Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να κάνεις μπάνιο,
Και να σου τρίβω το σβέρκο σου,
Και να σου φιλάω τα πόδια σου,
Και να σου κρατάω το χέρι σου,
Και να βγαίνουμε για φαγητό, και να μη με νοιάζει που θα μου τρως το δικό μου,
Και να σου δακτυλογραφώ την αλληλογραφία σου, και να σου κουβαλάω τα ντοσιέ σου,
Και να γελάω με την παράνοια σου,Και να σου δίνω κασέτες που δεν θα τις ακούς, και να βλέπουμε καταπληκτικές ταινίες, και να βλέπουμε απαίσιες ταινίες, και να μαλώνουμε για το ραδιόφωνο,
και να σε βγάζω φωτογραφίες όταν κοιμάσαι, και
να σηκώνομαι πρώτος για να σου φέρω καφέ και κουλούρια και γεμιστά κρουασάν,
Και να πηγαίνουμε για καφέ στο Φλοράντ τα μεσάνυχτα,
Και να σ’ αφήνω να μου κάνεις τράκα τσιγάρα,
Και να μην καταφέρνω ποτέ να βρω ένα σπίρτο,
Και να σου λέω τι είδα στην τηλεόραση χτες το βράδυ,
Και να μη γελάω με τα αστεία σου, και να σε θέλω το πρωί αλλά να σ’ αφήνω να κοιμηθείς λίγο ακόμα.
Και να φιλάω την πλάτη σου, και να χαϊδεύω το δέρμα σου.
Και να σου λέω πόσο μα πόσο αγαπώ τα μαλλιά σου, τα μάτια σου, τα χείλη σου, το λαιμό σου, το στήθος σου,


Και να κάθομαι στις σκάλες και να καπνίζω, ώσπου να γυρίσει σπίτι ο διπλανός σου,
Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να γυρίσεις σπίτι εσύ,
Και να τρελαίνομαι όταν αργείς,
Και να ξαφνιάζομαι όταν γυρίζεις νωρίτερα,
Και να σου χαρίζω ηλιοτρόπια,
Και να πηγαίνω στο πάρτι σου και να χορεύω ώσπου να πέσω ξερός,


Και νάμαι δυστυχισμένος όταν έχω άδικο,
Και νάμαι ευτυχισμένος όταν με συγχωρείς,
Και να χαζεύω τις φωτογραφίες σου,
Και να παρακαλάω να σ’ ήξερα μια ζωή.
Και ν’ ακούω τη φωνή σου στο αυτί μου,
Και να νοιώθω το δέρμα σου πάνω στο δέρμα μου,
Και να τρομάζω όταν θυμώνεις,
Και τόνα σου μάτι να κοκκινίζει και το άλλο γαλάζιο,
Και να σ’ αγκαλιάζω όταν σε πιάνει αγωνία,
Και να σε κρατάω σφιχτά όταν πονάς,
Και να σε θέλω όταν σε μυρίζω,
Και να σε πληγώνω όταν σε αγγίζω,
Και να κλαψουρίζω όταν είμαι πλάι σου, και να κλαψουρίζω όταν δεν είμαι,
Και να κυλάει το σάλιο μου πάνω στο στήθος σου,
Και να σε πλακώνω και να σε πνίγω τις νύχτες,
Και να ξεπαγιάζω όταν μου παίρνεις τις κουβέρτες, και να ζεσταίνομαι όταν δεν μου τις παίρνεις,
Και να λιώνω όταν χαμογελάς και να διαλύομαι όταν γελάς,


Και να μην καταλαβαίνω όταν λες ότι σε απορρίπτω,
Και ν’ αναρωτιέμαι πως σου πέρασε ποτέ απ’ το νου ότι εγώ θα μπορούσα ποτέ να σε απορρίψω,
Και ν’ αναρωτιέμαι ποια είσαι αλλά να σε δέχομαι έτσι όπως είσαι,
Και να σου λέω για το μαγεμένο δάσος, τον άγγελο του δέντρου, το αγόρι που πέρασε πετώντας τον ωκεανό επειδή σ’ αγαπούσε,
Και να σου γράφω ποιήματα, και να αναρωτιέμαι γιατί δεν με πιστεύεις,
Και να σ’ αγαπάω τόσο βαθιά που να μην μπορώ να το βάλω σε λόγια,
Και να θέλω να σου πάρω ένα γατάκι που θα το ζηλεύω γιατί θα το προσέχεις περισσότερο από μένα,
Και να μη σ’ αφήνω να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι όταν πρέπει να φύγεις,
Και να σου αγοράζω δώρα που εσύ δεν τα θέλεις, και πάλι να τα παίρνω πίσω,
Και να σου λέω να παντρευτούμε, και συ να μου λες πάλι όχι,
Αλλά εγώ να στο λέω και να στο ξαναλέω, γιατί όσο κι αν νομίζεις πως δεν το λέω σοβαρά εγώ πάντα σοβαρά το έλεγα, από την πρώτη φορά που στο είπα,
Και να τριγυρίζω στη πόλη και να τη νοιώθω άδειος χωρίς εσένα,
Και να θέλω ότι θέλεις,


Και να νομίζω πως χάνομαι, αλλά να ξέρω πως πλάι σου είμαι ασφαλής, Και να σου μιλάω για ότι χειρότερο έχω μέσα μου,
Και να προσπαθώ να σου δίνω ότι καλύτερο έχω μέσα μου γιατί δεν σου αξίζει τίποτα λιγότερο, Και να σου λέω την αλήθεια αν και κατά βάθος δεν θέλω, Και να προσπαθώ να είμαι ειλικρινής γιατί ξέρω πως το προτιμάς,
Και να νομίζω πως όλα τέλειωσαν, κι ωστόσο να περιμένω άλλα δέκα λεπτά πριν με πετάξεις έξω απ’ ζωή σου,
Και να ξεχνάω ποιος είμαι, Και να κάνουμε έρωτα στις τρεις το πρωί,


Και κάπως με κάποιο τρόπο να σου εκφράζω έστω και λίγο
Τον ακάθεκτο
Τον ακατάλυτο
Τον ακατάσβεστο
Τον μεταρσιωτικό
Τον ψυχαναλυτικό
Τον άνευ όρων τον τα πάντα πληρούντα, τον δίχως τέλος και δίχως αρχή, έρωτα μου για σένα...

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΝΗΣΙ!!!









Όλη
νύχτα περπατούσα πλάι στη θάλασσα,
σκεφτόμουν έρωτας και πάθη, φιλίες και γνωριμίες
οι οποίες φυλλορροούν στο βωμό του χρήματος και της οικονομικής κρίσης.
Δύσκολο
έργο να κρατήσεις κάτι ζωντανό και να δίνεσαι συνέχεια, ευχάριστο στην αρχή, κουραστικό στη μέση, απογοητευτικό όταν προσπαθήσεις να ζητήσεις λίγο από αυτό που έδωσες...

Θέλει "δουλειά", αγάπη και υπομονή

Σκοινί
που κόβεται είναι η φιλία, εξαρτώμενη όμως από δύο χέρια για να ξαναδέσει.
Κοιμάσαι
και ξυπνάς με τις ίδιες έγνοιες χωρίς κανένα να νοιάζει.Δεν είμαι έτσι εγώ. Εγώ είμαι αυθόρμητος και μ' αρέσει να απολαμβάνω τη ζωή χωρίς την έγνοια των χρημάτων ή των προνομίων.
Μπήκα
σε καλούπια, ζόρικα, στενά. Έκανα τα θέλω μου πέρα, όταν ξεκίνησα να πραγματοποιώ ανάγκες ή επιθυμίες άλλων...
Τόσο
όμορφο, αλλά όταν ζητάς κάτι και για σένα, τόσο απογοητευτικό σε ένα κόσμο ο οποίος αρέσκεται μόνο να παίρνει...
 Σου λέω, λυγίζω και περιμένω να πεις, μη θλίβεσαι. 

Απογοητεύομαι
ήσυχα και περιμένω να αυτοξεχάσω ότι με πλήγωσε.


ΑΣΥΝΑΙΣΘΗΤΑ











Επιστρέφοντας με το τρένο το μόνο το οποίο έχω να με ακουμπάει είναι το κρύο τζάμι καθώς έχω ακουμπήσει επάνω του. Νιώθω τόσο κενός να κάνω αυτό το ταξίδι μόνος μου. Σε θέλω εδώ, δίπλα μου, μέσα μου, έξω μου... στο είναι μου.
Δε κατάλαβα πως έγινε. Μόνο είδα το αποτέλεσμα. Και εσύ κλεισμένη όσο καμιά άλλη φορά στο απόρθητο σου φρούριο και εγώ απ' έξω. Παραδομένος γράφω απλά λόγια χωρίς να τα χωρίζω όπως άλλοτε με τον τρόπο μου. Όλες τις άμυνες τις έριξα και στέκομαι μπροστά σου. Με ένα βλέμμα κενό και μετέωρο. Να περιμένω έναν ήχο δικό σου. 
Στέκομαι εδώ μπροστά σου ξανά, ένας ιππότης χωρίς τη στολή του, χωρίς το σπαθί του, με την ψυχή του στα χέρια του να έρθεις να την πάρεις. 


Έλενα Παπαρίζου - Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου


Τρίτη 9 Απριλίου 2013

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ - ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ


ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΒΓΑΛΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ...




ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΕΛΩ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΜΩΡΟ ΜΟΥ...ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ...ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ...ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΟΥ...Η ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΛΗΘΙΝΟ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΟΠΟΤΕ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ....ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΠΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ...Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ...ΖΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ...ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΠΛΑΙ ΜΟΥ...ΑΠ'ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ ΕΚΛΕΨΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ....ΣΕ ΘΕΛΩ...ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΚΟΡΜΙ ΚΑΙ ΨΥΧΗ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ...Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ...ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ...ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ...ΠΑΡΕ ΜΕ...ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ....Ο ΗΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΛΑΜΠΕΡΟΣ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ...ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ...ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ...ΜΕ ΓΕΜΙΖΕΙΣ ΦΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ...ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ...ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ...ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ...ΕΙΣΑΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ...ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ...ΕΧΕΙΣ ΚΑΨΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ...ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΧΤΥΠΟΥΝ ΣΑΝ ΜΙΑ...ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...ΕΙΣΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΜΟΥ...ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ...ΕΙΣΑΙ Ο ΑΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΩ...Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΔΥΝΑΤΑ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ...ΑΓΓΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ Μ'ΕΝΑ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟ...ΑΓΓΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΕΤΑΕΙ...ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΟΝΕΙΡΕΥΤΩ...ΑΓΓΙΞΕ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΕ ΦΙΛΗΣΕ ΜΕ...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ...ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ.ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΣΑΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ...ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΙΟΑ ΜΕ ΣΕΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ...ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΜΟΥ???ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΟΝΑΕΙ.ΕΧΩ ΜΑΤΙΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ.ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ...

ΕΡΩΤΙΚΟ ΜΥΝΗΜΑ...ΣΕ ΜΙΑ ΨΥΧΗ...

                 

ΕΡΩΤΙΚΟ ΜΥΝΗΜΑ...ΣΕ ΜΙΑ ΨΥΧΗ....

             


                   ΣΑΝ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗ ΖΑΧΑΡΗ....
                     ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ...
              ΣΑΝ ΕΦΗΒΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ...
          ΣΑΝ ΕΝΗΛΙΚΑΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΖΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ...
                         ΣΑΝ ΓΕΡΟΣ ΣΟΦΟΣ ΚΑΙ ΧΟΡΤΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ...
                 ΑΦΟΥ ΕΖΗΣΕ ΚΑΙ ΓΕΥΤΙΚΕ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΕΡΩΤΑ...
                                            ΕΤΣΙ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΙΩΘΩ...
                              ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ...
   ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ...
                                                ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ...

                                        

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΨΟΥΡΗΔΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...





Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Δημήτρης Μητροπάνος - Αν Είσαι Πλάι Μου---ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΨΟΥΡΗΔΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


Σ'ΑΓΑΠΩ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ...







Σε όποια γλώσσα κι αν στο πω, 
απλά σ' αγαπώ 

Αγγλικά.........I Love You 
Ισπανικά .........Te Amo 
Γαλλικά..........Je T'aime 
Γερμανικά ..........Ιch Liebe Dich 
Γιαπωνέζικα ....... Ai Shite Imasu 
Ιταλικά.........Ti Amo 
Κινέζικα.........Wo Ai Ni 
Σουηδικά........ Jag Alskar Dig 
Εβραϊκά..........Ani oev otah 



για χίλιους απλούς λόγους και τον πιο σημαντικό απ' όλους επειδή είσαι Εσύ!!! Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω... 
Σ' αγαπώ γιατί στα μάτια σου βλέπω αυτό που χρειάζομαι, γιατί το χαμόγελό σου μου δίνει δύναμη. 
Σ' αγαπώ γιατί είσαι μια ολόκληρη έκπληξη, 
γιατί σε σκέφτομαι συνέχεια, γιατί με γεμίζεις... 
γιατί σε λατρεύω, 
σε θέλω, 
γιατί μου λείπεις κάθε στιγμή και λεπτό, 
απλά σ' αγαπώ!!!!!!!!

ΕΓΩ & ΕΣΥ !!!






Εγω και εσυ..

Άκουσα τη φωνή σου και ερωτεύτηκα, 
κοίταξα τα μάτια σου και μαγεύτηκα. 
Ένιωσα το φιλί σου και... αναστήθηκα, 
στην αγκαλιά σου μέσα... ξαναγεννήθηκα! 

Ζω μόνο για 'σένα... Ζήσε κι εσύ για 'μένα 
κλείσε τα αυτιά σου, μην ακούς κανένα. 
Δεν ξέρουν να αγαπούν, δεν ξέρει κανείς 
γιατί δε νιώσανε, αυτό που νιώθουμε... εμείς! 

Δεν υπάρχουν λέξεις... όχι, πρέπει, μη 
δεν υπάρχει μέσα μας, καμία λογική. 
Υπάρχει μόνο αγάπη... κι είναι δυνατή 
υπάρχουμε καρδιά μου... μόνο εγώ κι εσύ!!!

ΚΑΙ ΘΑ Σ'ΑΓΑΠΑΩ!!!








Άνοιξε τα βλέφαρά σου
Άσε με να ταξιδέψω
Να γίνω δάκρυ στη ματιά σου
Κ με παράπονο να τρέξω

Άνοιξε την αγκαλιά σου
Άσε με να περπατήσω
Μέσα στους δρόμους της καρδιάς σου
Κι ας μην ξαναγυρίσω πίσω

ΚΑΙ ΘΑ Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Κ ΘΑ Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΩΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Κ ΘΑ Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΟΠΟΥ Κ ΝΑ ΠΑΩ
Κ ΘΑ Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΩΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ


Έκλεισες τα βλέφαρά σου
Μάτια μου μην ξανά κλάψεις
Δεν θέλω μέσα απ' τη ματιά σου
Πάλι σαν δάκρυ να με χάσεις . .

Σ'ΑΓΑΠΩ...







Ο ΟΥΡΑΝΌΣ ΜΟΥ ΧΑΜΌΓΕΛΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΠΛΑΙ ΣΟΥ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ...
ΤΙΠΟΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ..
ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΣΠΟ ΤΗΝ ΑΥΡΑ ΣΟΥ...ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΟΥ...ΟΛΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΞΑΝΑΓΕΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΦΑΝΗ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ...ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΑΣΩ!!!
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ...Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΘΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΊΔΗΣΗΣ ΜΟΥ!!!
ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ...
ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ...
ΝΑ ΑΓΓΙΖΩ ΤΗΝ ΛΑΜΠΕΡΗ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΩ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ...
ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ...ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...


Η χημεία του έρωτα. Φταίνε τα μάτια σου ή η σεροτονίνη;


Tι συμβαίνει τελικά στον οργανισμό μας όταν ερωτευόμαστε; Γιατί η καρδιά μας «φλέγεται» και το στομάχι μας «δένεται κόμπος»; Γιατί η διάθεσή μας ανεβαίνει ξαφνικά στα ουράνια, ενώ λίγο αργότερα πέφτει απότομα; Η βιοχημεία, οι νευροεπιστήμες και άλλοι κλάδοι των επιστημών προσπαθούν να ανακαλύψουν τις διεργασίες που συντελούνται στον οργανισμό τις στιγμές αυτές της απόλυτης ευτυχίας. Αν και δεν υπάρχουν ακόμα επαρκή επιστημονικά στοιχεία που να αποδεικνύουν τον τρόπο που λειτουργούν οι ερωτευμένοι, όλα δείχνουν ότι ο έρωτας κάνει καλό στην υγεία!



Τα μάτια έχουν τον πρώτο ρόλο στο ερωτικό παιχνίδι. Έρευνες, μάλιστα, δείχνουν ότι η έλξη ορίζεται πρώτα από το βλέμμα και μετά από τη συνείδηση. Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν βρεθείτε στον ίδιο χώρο με κάποιον που σας ελκύει; Από τη στιγμή που ένα άτομο σας «τραβήξει» ερωτικά το ενδιαφέρον, χωρίς να το συνειδητοποιήσετε, οι κόρες των ματιών σας διαστέλλονται. Ταυτόχρονα -και πάλι ασυναίσθητα- συνήθως ανοιγοκλείνετε γρήγορα τα βλέφαρά σας ως ένδειξη ότι είστε διαθέσιμοι. Αυτό γίνεται ασυνείδητα αντιληπτό από το πρόσωπο απέναντί σας. Του προκαλεί ένα ευχάριστο συναίσθημα, το οποίο συνδέει με τη δική σας παρουσία, με αποτέλεσμα να νιώθει ερωτική έλξη, εκπέμποντας ανάλογα σημάδια με τα δικά σας. Έτσι, όλη αυτή η αλυσιδωτή διαδικασία καθιστά δύσκολο να εντοπίσει κανείς ποιος από τους δύο έλκεται πρώτος σε μια σχέση.



O πόθος ξεκινάει από τον εγκέφαλο και συγκεκριμένα από τον υποθάλαμο, που διεγείρει τις χημικές ουσίες (οι οποίες είναι υπεύθυνες για τα συναισθήματα) και κινητοποιεί το σώμα να στείλει σημάδια έλξης. Oι εκλυτικές ορμόνες που παράγει πηγαίνουν στην υπόφυση (στο εκτελεστικό όργανο του εγκεφάλου) και διεγείρουν την παραγωγή υποφυσικών ορμονών, οι οποίες με τη σειρά τους κατευθύνονται στην περιφέρεια (εκτός εγκεφάλου), στα όργανα-στόχους, που είναι οι ενδοκρινείς αδένες. Αυτό το μείγμα χημικών ουσιών (κοκτέιλ) που εκκρίνει ο εγκέφαλος δρα παρόμοια με τις αμφεταμίνες, διεγείροντας το κέντρο ευχαρίστησης του εγκεφάλου. Έτσι, όταν είναι κανείς ερωτευμένος, νιώθει ότι βρίσκεται σε μια κατάσταση διαρκούς ευφορίας.




Σεροτονίνη. Θεωρείται η κατεξοχήν χημική ουσία που συνδέεται με την αίσθηση της ευφορίας, ενώ έχει και άλλες δράσεις, όπως η ρύθμιση της πρόσληψης τροφής, της θερμοκρασίας κ.ά.
Ντοπαμίνη. Ανεβάζει τη διάθεση, ενώ σχετίζεται με την ευχαρίστηση, τη σεξουαλική συμπεριφορά, τις λειτουργίες της αναπαραγωγής και τον έλεγχο των ορμονικών εκκρίσεων του εγκεφάλου.
Oξυτοκίνη και βαζοπρεσίνη. Είναι γνωστές ως «ορμόνες της αγάπης», αφού σχετίζονται με το συναίσθημα οικειότητας και τρυφερότητας που νιώθει ένα ερωτευμένο ζευγάρι και απελευθερώνονται στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια του σεξ ή αμέσως μετά.
Ενδορφίνες. Πρόκειται για φυσικά οπιοειδή του εγκεφάλου, που επιδρούν στον οργανισμό όπως και η μορφίνη. Δημιουργούν μια αίσθηση ευεξίας και καλής διάθεσης, ενώ ταυτόχρονα καταστέλλουν τις περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την αντίληψη του πόνου και την επιθετικότητα.
Αυξητική ορμόνη (σωματοτροπίνη). Θεωρείται ότι τροφοδοτεί τον οργανισμό με ενεργητικότητα.
Αδρεναλίνη. Αυξάνει την καρδιακή δραστηριότητα και το ρυθμό της αναπνοής, βελτιώνει τη μυϊκή δράση και ανεβάζει τη διάθεση.

Εργαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι οι ευτυχισμένοι άνθρωποι, όπως είναι οι ερωτευμένοι, κινδυνεύουν λιγότερο από καρδιακή προσβολή και διαβήτη τύπου 2, ενώ παρουσιάζουν σπανιότερα υψηλή πίεση στη ζωή τους (και όχι στα πρώτα στάδια του έρωτα, που η πίεση ανεβαίνει λόγω αδρεναλίνης). Σύμφωνα μάλιστα με αμερικανικές έρευνες, τα ανοσοκύτταρα των ευτυχισμένων είναι περισσότερα από ό,τι των υπολοίπων ανθρώπων, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν καλύτερο ανοσοποιητικό, ενώ η χωρητικότητα των πνευμόνων τους είναι μεγαλύτερη.


 
Τον πρώτο καιρό οι ερωτευμένοι είναι έρμαια των σεξουαλικών ορμονών τους. Η δεύτερη φάση από την οποία περνάει ένα ζευγάρι έρχεται έπειτα από μερικούς μήνες, οπότε και θεωρείται ότι ξεκινάει το πραγματικό πάθος. Τότε ο οργανισμός ενεργοποιεί το σύστημα παραγωγής ντοπαμίνης, ουσία η οποία κάνει το άτομο να ποθεί το ταίρι του. Ταυτόχρονα, στον εγκέφαλο μειώνεται η συγκέντρωση σεροτονίνης, με αποτέλεσμα η έλλειψή της να δημιουργεί έμμονες σκέψεις. O ερωτευμένος σκέφτεται μόνο το άτομο που ποθεί. Γι’ αυτό και συχνά χρησιμοποιείται η έκφραση «τρελός από έρωτα». Oι επιστήμονες εξηγούν το φαινόμενο παρομοιάζοντας τους ερωτευμένους με τους καταθλιπτικούς, που εξαιτίας των χαμηλών επιπέδων σεροτονίνης σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, παρουσιάζουν διάφορες εμμονές. Σε αυτή την περίοδο, τα τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη σωστή κρίση υπολειτουργούν, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος που επιθυμείτε να φαίνεται ιδανικός, χωρίς ελαττώματα. Η κατάσταση αυτή δεν διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί δημιουργεί ένταση και πίεση στο άτομο. Όταν, λοιπόν, τα επίπεδα της υδροκορτιζόνης (ορμόνης που συνδέεται άμεσα με το στρες) αυξάνονται, έχει φτάσει η στιγμή να περάσει ο ερωτευμένος στην επόμενη φάση. Στο τρίτο αυτό στάδιο, κατά το οποίο προσπαθεί να εδραιωθεί η σχέση, παίζουν ρόλο η οξυτοκίνη και η βαζοπρεσίνη, που σχετίζονται με το συναίσθημα της οικειότητας και της τρυφερότητας.


 
Όταν η απόσταση με το αντικείμενο του πόθου σας μειώνεται, τα ηνία αναλαμβάνει... η μύτη! Σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία, η όσφρηση φαίνεται να έχει τον τελευταίο λόγο στην επιλογή ερωτικού συντρόφου. O κάθε άνθρωπος έχει μια μυρωδιά που αναδίδει το σώμα του, η οποία είναι μοναδική, όπως τα δαχτυλικά του αποτυπώματα. Αυτή ακριβώς η οσμή μπορεί να προκαλέσει ερωτική επιθυμία σε κάποιον ή να απωθήσει έναν άλλον. O ιστός της όσφρησης περιλαμβάνει διάφορους υποδοχείς εξαιρετικά ευαίσθητους σε συγκεκριμένα χημικά ερεθίσματα. Τα ερεθίσματα αυτά μεταδίδουν το μήνυμα στον εγκέφαλο και ανάλογα αντιδρά ο οργανισμός. Μάλιστα, η οσμή συνδέεται άμεσα με την περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει τη συναισθηματική συμπεριφορά. Γι’ αυτό και μέσω της όσφρησης μπορεί κανείς να ανακαλέσει στη μνήμη του γεγονότα, στιγμές, αλλά και συναισθήματα από το παρελθόν. Υπεύθυνες για όλη αυτή τη διαδικασία είναι οι φερομόνες, ουσίες που παράγει το σώμα από αδένες που βρίσκονται στο στόμα, τις μασχάλες, το στήθος και τα γεννητικά όργανα. Παράγονται κατά την περίοδο της εφηβείας και σχετίζονται άμεσα με τη σεξουαλική διέγερση. Σύμφωνα μάλιστα με ερευνητές, η παραγωγή φερομονών σχετίζεται και με το ανοσοποιητικό σύστημα. Θεωρείται ότι πρόκειται για μια προσπάθεια του οργανισμού να επιλέξει -βάσει της μυρωδιάς- τον ιδανικό σύντροφο, ώστε να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή συμβατότητα των ανοσοποιητικών συστημάτων των δύο ατόμων, με απώτερο σκοπό να αποκτήσουν γερά παιδιά.





Oι ερωτευμένοι βιώνουν μια κατάσταση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «στρεσογόνος». Ακριβώς δηλαδή όπως συμβαίνει σε περιόδους έντονου άγχους, ο οργανισμός απελευθερώνει κατεχολαμίνες, αυξάνονται τα επίπεδα της αδρεναλίνης και επομένως παρουσιάζεται ταχυκαρδία. Ως αποτέλεσμα, το ερωτευμένο άτομο συνήθως ιδρώνει, ανατριχιάζει και κοκκινίζει το πρόσωπό του.
 Έχετε παρατηρήσει ότι, όταν είστε ερωτευμένοι, δεν έχετε όρεξη να φάτε; Μήπως αισθάνεστε ότι το στομάχι σας έχει «δεθεί κόμπος»; Σίγουρα δεν είστε οι μόνοι. Αν και οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι για τη διεργασία που συντελείται στον οργανισμό, συμφωνούν ότι το σύμπτωμα αυτό είναι σύνηθες στα ερωτευμένα άτομα. Κατά πάσα πιθανότητα, πάντως, δεν είναι τυχαίο ότι η σεροτονίνη, που είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση του συναισθήματος, παίζει σημαντικό ρόλο και στις διεργασίες πρόσληψης της τροφής.

ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ - ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ---ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΨΟΥΡΗΔΕΣ


Σάββατο 6 Απριλίου 2013

ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΨΟΥΡΗΔΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!!


ΣΕ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ...ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ...Σ'ΑΓΑΠΩ...






Βασανάκι μου, ανοίγω-κλείνω τα μάτια και νιώθω τη λαχτάρα να σε αγκαλιάσω και να σε γεμίσω φιλιά, θέλω να σε κρατήσω σφιχτά και να μην σε αφήσω ούτε στιγμή, να κάνουμε βόλτες όλη τη νύχτα και να απολαμβάνουμε την μαγεία του έρωτα μας, να είμαστε αγκαλιά μέχρι το ξημέρωμα παρέα μόνο με τα ξωτικά.
Αγαπούλα μου, θέλω να νιώσω τη ζεστασιά του κορμιού σου να χαθώ στα ζεστά φιλιά σου, το μόνο που κάνω κάθε μέρα είναι να παρακαλάω τη νεράιδα των ευχών να κάνει πραγματικότητα την ευχή μου, σε σκέφτομαι μόλις ανοίξω τα μάτια, σε ονειρεύομαι όταν κοιμάμαι, σκέφτομαι εσένα και εμένα και φτιάχνεται η διάθεση και φεύγει η θλίψη από το πρόσωπο μου, μωρό μου κρύψε με κάτω από την ομπρέλα της αγάπης σου.




ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΟΥ ΤΡΥΦΕΡΟ ΦΙΛΙ...






Πόσο θα ήθελα να μηδενίσω την απόσταση που μας χωρίζει και να έρθω πιο γρήγορα κοντά σου, να αντικρίσω τα μάτια σου, να απολαύσω το υπέροχο χαμόγελο σου, να χωθώ στην ζεστή αγκαλιά σου, να αφεθώ στα γλυκά φιλιά σου, να σου ψιθυρίσω τρυφερά λόγια και να κάθομαι να χαζεύω την ομορφιά σου και το μεγαλείο της ψυχής σου.
ΕΞΩ ΒΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΕΣΕΝΑ!!!



Ματάκια μου, έξω βρέχει και εγώ κάθομαι δίπλα στο παράθυρο και το μυαλό μου ταξιδεύει στην ζεστή αγκαλιά σου όπου εκεί ζω την πιο μαγευτική στιγμή, σκέφτομαι ότι όταν τα χέρια σου με χαϊδεύουν πλημμυρίζει η καρδιά μου από την αγάπη σου, το μαγευτικό άρωμα σου μου θυμίζει την ομορφιά σου και το υπέροχο χαμόγελο σου, αισθάνομαι ότι τ'αστέρια έχουν κατέβει στη γη όταν βλέπω το φωτεινό πρόσωπο σου να με κοιτάει με αυτά τα υπέροχα μάτια, είμαι στην πραγματικότητα αλλά κλείνω τα μάτια νομίζοντας ότι βλέπω το όνειρο που ζω κάθε βράδυ.


Είσαι το πιο γλυκό όνειρο μου, ξυπνάω με διάθεση και με ταξιδεύεις σε αναμνήσεις, επιθυμώ να χάνομαι μέσα στο βλέμμα σου, ζω καταπληκτικές στιγμές ευτυχίας και το πρώτο πράγμα που ζητώ όταν θα ανοίξω τα μάτια είναι να αντικρίσω την μορφή σου, να αγγίξω το κορμί σου και να σε γεμίσω με φιλιά.




ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΜΟΥ. . .




Κλείνω τα μάτια σε σκέφτομαι και χαμογελάω, δεν χορταίνω να
φέρνω τις εικόνες σου στη σκέψη μου, μου λείπει η ζεστή αγκαλιά σου, χάνομαι όταν σκέφτομαι τα υπέροχα μάτια σου. Μιλάω μόνος μου, ψιθυρίζω, μαζεύω τον καημό μου, αφήνω την καρδιά μου ελεύθερη και νιώθω μια καταιγίδα από αισθήματα, αφήνω τα χέρια μου ελεύθερα και είναι έτοιμα να σε αγκαλιάσουν, από τα τόσα πράγματα που είναι δίπλα μου μόνο εσένα θέλω, θέλω να είσαι δίπλα μου χωρίς να φοβάμαι μήπως χαθείς.


Πάντα εσένα σκέφτομαι, δεν υπάρχει πιο ωραίο θέαμα από το βλέπω το χαμόγελο σου, μερικές φορές ψάχνω να βρω λέξεις για να σου πω πως αισθάνομαι, άλλες φορές νιώθω να τα έχω τελείως χαμένα πλημμυρισμένος από θλίψη. Σου ανοίγω την ψυχή μου, σου χαρίζω τα κλειδιά για να φυλάξεις την καρδιά μου, η σκέψη μου ταξιδεύει χωρίς να περιμένει να πάρει ανταλάγματα, φοβάμαι τις πληγές και το ράγισμα.


ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.....





Βασανάκι μου, το πρωί μόλις ανοίξω τα μάτια και το βράδυ πριν τα κλείσω η σκέψη βρίσκεται διαρκώς στα υπέροχα μάτια και το γλυκό χαμόγελο σου, θέλω να νιώσω την ζεστή αγκαλιά σου και να γευτώ τα γλυκά φιλιά σου. 
Ματάκια μου είσαι ο μόνιμος και ο πιο πιστός επισκέπτης στα γλυκά όνειρα μου, σε νιώθω τόσο κοντά μου που νιώθω την καυτή ανάσα σου, εκεί ταξιδεύω στις αναμνήσεις σου παρέα με το χαμόγελο σου, περπατώ στο σκοτάδι αγκαλιά με το φως της καρδιά σου, νιώθω τόσο περίεργα, τόσο υπέροχα που παρακαλάω να μην ξυπνήσω και χάσω αυτές τις μαγευτικές στιγμές. 

Οι χτύποι της καρδιάς σου με ξύπνησαν από τον λήθαργο, η ομορφιά της ψυχής σου έδωσε χρώμα στην σκληρή καθημερινότητα.
Κάθομαι απέναντι σου και χαζεύω κάθε σου κίνηση και κάθε μορφασμό, το χαμόγελο σου φτιάχνει την διάθεση μου αυτές της κρύες μέρες του χειμώνα. 
Μωρό μου η σκέψη μου είναι γεμάτη από εσένα, μάλλον είσαι η μόνη μου σκέψη, θέλω να είμαι κοντά σου να συζητάμε για τα πάντα, η αγκαλιά σου είναι ο προορισμός μου.

Είμαι εδώ για σένα.